من یک گریفیندوری هستم :)

چوبدستی‌های سرخدار از انواع کمیاب چوبدستی به حساب می‌آیند و جادوگر یا ساحره‌ی همتای آن هم به همان اندازه غیرمعمولی و در بعضی موارد بدنام است. از خصوصیات چوبدستی ساخته شده از سرخدار می‌توان به این اشاره کرد که به مالک خود قدرت مرگ و زندگی می‌بخشد، که البته این را می‌توان قابلیت همه چوبدستی‌ها به حساب آورد، اما سرخدار بصورت ویژه‌ای در زمینه‌ی دوئل و طلسم‌های سیاه و وحشتناک، از بقیه متمایز است. البته این صحیح نیست که بگوییم افرادی که از چوبدستی‌های سرخدار استفاده می‌کنند، همان‌طور که افراد بی‌سواد در زمینه‌ی چوبدستی ادعا می‌کنند، بیشتر از بقیه مجذوب هنرهای سیاه می‌شوند. جادوگر یا ساحره‌ای که مستحق استفاده از چوبدستی سرخدار شده، شاید با همان میزان قدرت بتواند دیگران را از خطرها محافظت کند. چوبدستی‌هایی که از قطع درخت‌هایی با عمر بسیار زیاد تولید شده‌اند، به همان اندازه که به دست خرابکاران افتاده، به افراد صالح هم رسیده است. در محل قبر جادوگرانی که با چوبدستی‌های سرخدار خود دفن شده‌اند، معمولا از چوبدستی‌هایشان جوانه‌ای بالا آمده و درختی را برای محافظت از قبر صاحب متوفی خود به وجود آورده است. با توجه به تجربیاتم، میتوانم این را با قاطعیت بگویم که چوبدستی سرخدار، هرگز صاحبی با توانایی‌های متوسط یا فردی ترسو را انتخاب نمی‌کند.

این کمیاب‌ترین نوع مغز است. پرهای ققنوس توانایی اجرای وسیع‌ترین محدوده‌ی جادو را دارند، با این حال ممکن است بیشتر از تک‌شاخ یا اژدها طول بکشد تا این را بروز دهند. این چوبدستی‌ها بیشترین ابتکار عمل را از خود نشان می‌دهند، گاهی اوقات به خودی خود عمل می‌کنند، خصوصیتی که بسیاری از جادوگران و ساحره‌ها آن را دوست ندارند.

چوبدستی‌های پر ققنوس همیشه در زمینه‌ی انتخاب صاحبان خود سخت‌گیرتر از همه هستند، چرا که موجودی که پر از آن گرفته شده یکی از مستقل‌ترین و غیروابسته‌ترین موجودات دنیاست. مطیع کردن و شخصی‌سازی این چوبدستی‌ها سخت‌تر از همه است، و معمولاً وفاداری آنان را به سختی می‌توان برد.